23 listopada br. weszła w życie kolejna duża nowelizacja Prawa wodnego – wprowadzona Ustawą z dnia 11 września 2019 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2019r., poz. 2170).
Duża nowelizacja Prawa wodnego celem implementacji przepisów unijnych
Celem nowelizacji jest m.in. implementacja Dyrektywy Komisji (UE) 2017/845 z dnia 17 maja 2017 r. zmieniającej Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE w odniesieniu do przykładowych wykazów elementów branych pod uwagę przy opracowaniu strategii morskich oraz Dyrektywy Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego.
Wprowadzone zmiany dotyczą przeniesienia kompetencji niektórych organów na organy Państwowego Gospodarstwa Wodnego „Wody Polskie” i przeniesienia zadań w ramach samych „Wód Polskich” (m.in. przeniesienie części kompetencji związanych z wydawaniem ocen wodnoprawnych na Dyrektora Zarządu Zlewni „Wód Polskich”, gdzie dotąd właściwy był jedynie Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej „Wód Polskich”).
Zmiany w zakresie finansowania zadań administracji wodnej i postępowań w sprawie pozwoleń wodnoprawnych
Wprowadzając nowelizację Prawa wodnego zmieniono także przepisy dotyczące finansowania niektórych zadań administracji wodnej, w tym przeniesiono do budżetu państwa finansowanie działalności służb państwowych. Dotyczy to państwowej służby hydrometeorologicznej znajdującej się w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej, państwowej służby hydrogeologicznej znajdującej się w Państwowym Instytucie Geologicznym oraz państwowej służby do spraw bezpieczeństwa budowli piętrzących, również znajdującej się w strukturze Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Dotychczas służby te były finansowane z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Teraz w znowelizowanym Prawie wodnym znalazły się w Wodach Polskich.
Co do zmian przepisów dotyczących postępowań w sprawie pozwoleń wodnoprawnych, warto podkreślić wprowadzenie analogicznych przepisów dotyczących nieuregulowanego stanu prawnego, jak wprowadzone 24. września 2019 r. do ustawy środowiskowej. Chodzi tu o niezawieszanie postępowania administracyjnego w razie śmierci strony (informowanie zgodnie z art. 49 Kodeksu postępowania administracyjnego, tj. przez obwieszczenie), czy brak konieczności poszukiwania aktualnych adresów stron w sytuacji niezaktualizowania danych w ewidencji, przyjmując wtedy fikcję doręczenia.
Bez wątpienia są to słuszne regulacje, prowadzące do uproszczenia i przyspieszenia procedury w sytuacji, gdy bez winy wnioskodawcy czy organu, a jedynie zaniedbań osób, którym przysługuje status strony, do tej pory sprawa się komplikowała i decyzja została wydana ze znacznym opóźnieniem.
Duża nowelizacja Prawa wodnego weszła w życie 23 listopada 2019 r.
Ponadto zliberalizowano przepisy dotyczące działań wymagających zgłoszenia wodnoprawnego (dotyczy to m.in. wykonywania stawów), czy wprowadzono możliwość przyjęcia zgłoszenia wodnoprawnego przed upływem ustawowego terminu.
Ustawa weszła w życie po upływie 14 dni od jej ogłoszenia, czyli 23. listopada 2019 r. Wyjątkiem są art. 1 pkt. 89 i 92, które wchodzą w życie 31. grudnia 2019 r. oraz art. 1 pkt. 45 i 64, które zaczną obowiązywać 1 stycznia 2020 r.
