Wilki to zwierzęta płochliwe, z natury unikające kontaktu z ludźmi, jednak przyzwyczajone do naszej obecności, np. poprzez dokarmianie lub trzymanie w niewoli, mogą stanowić zagrożenie – zaznacza Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska (GDOŚ).
Niejako odpowiadając na pojawiające się w ostatnim czasie doniesienia medialne o coraz częstszych atakach na zwierzęta gospodarskie a nawet ludzi, GDOŚ na swojej stronie opublikowała materiał poświęcony wilkom.
Wilki – gatunek, którego sytuacja jest niepewna
Warto pamiętać, że wilk to gatunek, którego populacja w Polsce, na skutek prześladowań, w ciągu minionych 200 lat, z powszechnie spotykanej znalazła się na granicy całkowitego wyginięcia. W efekcie tego wilk został wpisany do Czerwonej Księgi Zwierząt. Po wieloletnich staraniach udało się go jednak odratować i dziś wg Dyrektywy Siedliskowej Unii Europejskiej jest gatunkiem priorytetowym. Zgodnie z tym przepisem dla ochrony gatunku tworzy się specjalne obszary ochrony siedlisk w ramach sieci Natura 2000 – informuje GDOŚ. Mimo to sytuacja tego gatunku nadal jest – jak stwierdza dyrekcja – niepewna, a głównym zagrożeniem dla tego drapieżnika jest człowiek.
Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska podkreśla także, że wilki są pożyteczne i spełniają bardzo ważną rolę w przyrodzie, regulując liczebność zwierzyny łownej. Pozostałości ich ofiar dostarczają pokarmu wielu mniejszym zwierzętom. Drapieżniki te są sprzymierzeńcami zarówno leśników, jak i rolników, bo polując na ssaki roślinożerne, przyczyniają się do ograniczenia szkód wyrządzanych przez jelenie i sarny w uprawach. Z kolei polując na bobry pomagają w walce z podtopieniami pól i łąk.
Wilki bardzo szybko przyzwyczajają się do korzystania z pokarmu dostarczonego przez człowieka, odczuwając przed nami coraz mniejszy lęk – tłumaczy GDOŚ. Zaznacza też, iż zdarza się, że wilki zapolują na zwierzęta gospodarskie albo psy. To właśnie szkody wśród tych zwierząt są – wg organu ochrony środowiska – najczęstszą przyczyną ludzko-wilczych konfliktów.
Stosować zabezpieczenia by unikać konfliktów
By uniknąć tego typu konfliktów GDOŚ zaleca prowadzenie właściwej opieki nad inwentarzem oraz stosowanie odpowiednich zabezpieczeń. Należą do nich proste w użyciu fladry, czyli cienkie sznury z przywieszonymi paskami czerwonego, zwiewnego materiału, oraz pastuchy elektryczne, którymi otacza się pastwiska. W opinii GDOŚ metody te okazują się skuteczne w celu zabezpieczenia stad.
Zapobiegać konfliktom na linii człowiek – wilk pomaga monitoring rozwoju populacji tego drapieżnika, dzięki któremu można, informować hodowców o obecności drapieżników w danej okolicy i o metodach zabezpieczania inwentarza.
Dla uspokojenia nastrojów GDOŚ odwołuje się także do informacji o diecie wilków, w której zwierzęta hodowlane stanowią zaledwie 2-3% (w Polsce rocznie ok. 1 tys. sztuk). Para wilcza poluje głównie na zwierzynę łowną – przekonuję dyrekcja, a do osad ludzkich najczęściej podchodzą wilki z rozbitych wilczych rodzin. Jeżeli wilczy rodzice zginą, młode, aby przetrwać próbują polować na zwierzęta gospodarskie, zwłaszcza te łatwo dostępne.
Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska stwierdza także, że istnieją możliwości minimalizowania potencjalnych napięć i sytuacji konfliktowych. Rozwiązania pozwalające ograniczać konflikty są dostępne i należy je wykorzystywać. Regionalne Dyrekcje Ochrony Środowiska (RDOŚ-e) na bieżąco monitorują informacje dotyczące zdarzeń z udziałem wilków. Zajmują się one wypłacaniem odszkodowań za szkody i prowadzą obserwacje w pobliżu gospodarstw domowych, monitorują kolizje drogowe i prowadzą działania profilaktyczne zmierzające do ograniczania strat. W gestii RDOŚ-ów leży również informowanie i edukowanie w zakresie biologii i ekologii tego gatunku oraz współpraca z gminami, jednostkami Lasów Państwowych i instytucjami naukowymi.
Planowane powołanie Grupy Interwencyjnej ds. Zwierząt Problemowych
„W planach jest utworzenie na terenie województwa podkarpackiego, w ramach pilotażu, Grupy Interwencyjnej ds. Zwierząt Problemowych. W przypadku zwierząt chronionych (osobników konfliktowych) w szczególności niedźwiedzi i wilków, których zachowanie powoduje powstanie szkód lub zagrożenie dla bezpieczeństwa ludzi, niezbędne jest podjęcie bezpośredniej i szybkiej interwencji wobec kłopotliwego osobnika. Ocena stopnia zagrożenia, a co za tym idzie wybór właściwej metody rozwiązania problemu, możliwy jest w przypadku podjęcia niezwłocznych działań terenowych. Skuteczność zapewni szybkie rozpoznanie problemu, podjęcie stosownych decyzji, ocena czy konkretna sytuacja jest zagrożeniem wymagającym jedynie monitorowania, czy też już interwencji – odstraszenia lub odłowienia zwierzęcia, a w ostateczności uśmiercenie osobnika stwarzającego zagrożenie” – informuje i przekonuje GDOŚ.
Na podstawie www.gdos.gov.pl
fot. pixabay.com
